رمضان | شعر هیأت

ای جهان دیده بود خویش از تو
هیچ بودی نبوده پیش از تو

نظامی گنجوی

خمسۀ نظامی

مثنوی

تویی کاوّل ز خاکم آفریدی
به فضلم زآفرینش برگزیدی

نظامی گنجوی

خمسۀ نظامی

مثنوی

بسم الله الرحمن الرحیم
هست کلید در گنج حکیم

نظامی گنجوی

خمسۀ نظامی

مثنوی

ای خداوندی که از لطف تو جاه آورده‌ام
زآنچه بودستم گرفته بارگاه آورده‌ام...

سوزنی سمرقندی

سیری در قلمرو شعر توحیدی

غزل

نوربخش يقين و تلقين اوست
هم جهان‌بان و هم جهان‌بين اوست

سنایی غزنوی

سیری در قلمرو شعر توحیدی

مثنوی

امشب شب آدینه و فردا رمضان ا‌ست
تن در ذَوبان آمد و جان در طیران است

قاسم انوار تبریزی

کلیات قاسم انوار

غزل

ای در تو عیان‌ها ونهان‌ها همه هیچ
پندار یقین‌ها و گمان‌ها همه هیچ

ابوسعید ابوالخیر

رباعیات ابوسعید ابوالخیر

رباعی

با روزه و با نماز نشناختمت
با آن همه رمز و راز نشناختمت

قیصر امین‌پور

رباعی

ای سرّ تو در سینۀ هر محرم راز
پیوسته درِ رحمت تو بر همه باز

ابوسعید ابوالخیر

رباعیات ابوسعید ابوالخیر

رباعی

هر آب که جاری اَست چون خون سرخ است
هر شاخه که سبز بود، اکنون سرخ است

مجتبی حاذق

رباعی

بسم الله الرّحمن الرّحیم
مطلع انوار کتاب کریم

سیدمحمدعلی ریاضی‌یزدی

دیوان ریاضی یزدی

مثنوی

بازآ بازآ هر آنچه هستی بازآ
گر کافر و گبر و بت‌پرستی بازآ

ابوسعید ابوالخیر

رباعیات ابوسعید ابوالخیر

رباعی

حقوق بی‌بشر

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

صفوفشان دو دسته شد، عنانشان گسسته شد
فسونشان فسانه شد، طلسمشان شکسته شد

تمام شد دوبار در زمین فساد کردنش
لَتُفسِدَنَّ مَرَّتَینِ فِی البِلاد کردنش

تو سرزمین قبله‌ای، اقامه کن نماز را
بی‌آبرو کن این جماعت قمارباز را

تمام آیه‌های سرخ فتح را مرور کن
زمین به ارث می‌رسد، نگاه در زبور کن

تو نقطۀ تلاقی چهارسوی عالمی
و جُرم تو همین‌که ایستاده‌ای و محکمی

چه نقشه‌ها برای تو کشیده‌اند گرگ‌ها
چه خواب‌ها، چه خواب‌ها که دیده‌اند گرگ‌ها

چه شاخه‌ها تبر شود، چه زیرها زبَر شود
که سازمان بی‌ملل حقوق بی‌بشر شود!

دوباره از خیانت سران خودفروخته
هزار سرو لِه شد و هزار غنچه سوخته

سکوت‌های بی‌شرف، قنوت‌های بی‌هدف
منافقان میان حقّ و باطل‌اند بی‌طرف

درنگ شو! به سوز سینه اهلُ بَیت را بخوان
شتاب کن، وَ ما رَمَیتَ إذ رَمَیت را بخوان

قیام آدمیّت و خروش دینی است این
صدای پای زئران اربعینی است این

ورای این حصارها و سیمِ خاردارها
طلوع می‌رسد، شکوفه می‌کند بهارها

به دوست خنده می‌زند، به دشمن اخم می‌کند
طبیبمان می‌آید و علاج زخم می‌کند

یگانه راز رَستن و نجات چیست عاقبت؟
به عصر کربلا قسم، مقاومت مقاومت

مهدی جهاندار

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

نغمه مستشارنظامی

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

رضا خورشیدی‌فرد

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

سیدمحمدجواد شرافت

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

جواد محمدزمانی

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

مهدی جهاندار

شگفتا کرامات ماهی تمام
چه ماهی که خورشید صبح است و شام

سیدمحمدجواد شرافت

حرکت از منا شروع شد و
در تب کربلا به اوج رسید

محسن ناصحی

رد می‌کنی شاید پس از زنگ دبستان
طفل کلاس اولی را از خیابان

اعظم سعادتمند

عکس روی تو چو در آینۀ جام افتاد
عارف از خندۀ می در طمع خام افتاد

حافظ شیرازی

نه در توصیف شاعر‌ها، نه در آواز عشّاقی
تو افزون‌تر از اندیشه، فراوان‌تر از اغراقی

سیدحمیدرضا برقعی

سرت اگر چه در آن روز رفت بر سرِ نی
نخورد دشمنت اما جُوِی ز گندم ری

سعید بیابانکی

هنرهیات

جامع محتوایی

جامعه ایمانی مشعر

هیات تی‌وی