شب عاشورا | شعر هیأت

اِرفَعُوا رُئُوسَکُم وَانظُرُوا
یه قدم راه دارید تا بهشت

یوسف رحیمی

بدم الحسین (دفتر ششم)

واحد

در اوج غربت، فرمودی آقا:
وَاصبِر عَلَی الحَق، اِن کانَ مُرّا

جمعی از شاعران

بدم الحسین (دفتر ششم)

نوحه

ای آفتاب صبر کن این آخرین شب است
این آخرین شبانۀ آرام زینب است

علی‌محمد مؤدب

غزل‌مثنوی

مانده پلک آسمان در گیر و دار واشدن
شب بلندی می‌کند از وحشت رسوا شدن

سیدابوطالب مظفری

غزل‌پیوسته

شد از غربتت، جهان شعله‌ور
اسیر غمت، زمان سربه‌سر

جمعی از شاعران

بدم الحسین (دفتر پنجم)

نوحه

تو فکر چی هستی، غصه نخور خدا بزرگه
نبینم شکستی، غصه نخور خدا بزرگه

جمعی از شاعران

بدم الحسین (دفتر پنجم)

زمزمه

ستاره‌ها رو ببین
تن من مثل این آسمون می‌شه

محمدجواد الهی‌پور

بدم الحسین (دفتر چهارم)

واحد

شب، شبِ وصل دلدادگان است
در تلاطم زمین و زمان است

حسین عباس‌پور

بدم الحسین (دفتر چهارم)

نوحه

دلواپسم امشب، که می‌بینم غریبی‌تو
دق می‌کنه فردا، از غصه خواهری بی‌تو

یوسف رحیمی

بدم الحسین (دفتر سوم)

زمینه

کام خشکش گرم تلاوت است
چشم خیسش لبریز غربت است

حسین عباس‌پور

بدم الحسین (دفتر سوم)

نوحه

علیِ اصغرم خوابه
قاسم ببین چه بی‌تابه

محمدجواد الهی‌پور

بدم الحسین (دفتر سوم)

واحد

جهان تشنۀ ذکر یارب توست
قُمِ اللَّيلَ، این آخرین شب توست

حسن بیاتانی

بدم الحسین (دفتر سوم)

زمزمه

حقوق بی‌بشر

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

صفوفشان دو دسته شد، عنانشان گسسته شد
فسونشان فسانه شد، طلسمشان شکسته شد

تمام شد دوبار در زمین فساد کردنش
لَتُفسِدَنَّ مَرَّتَینِ فِی البِلاد کردنش

تو سرزمین قبله‌ای، اقامه کن نماز را
بی‌آبرو کن این جماعت قمارباز را

تمام آیه‌های سرخ فتح را مرور کن
زمین به ارث می‌رسد، نگاه در زبور کن

تو نقطۀ تلاقی چهارسوی عالمی
و جُرم تو همین‌که ایستاده‌ای و محکمی

چه نقشه‌ها برای تو کشیده‌اند گرگ‌ها
چه خواب‌ها، چه خواب‌ها که دیده‌اند گرگ‌ها

چه شاخه‌ها تبر شود، چه زیرها زبَر شود
که سازمان بی‌ملل حقوق بی‌بشر شود!

دوباره از خیانت سران خودفروخته
هزار سرو لِه شد و هزار غنچه سوخته

سکوت‌های بی‌شرف، قنوت‌های بی‌هدف
منافقان میان حقّ و باطل‌اند بی‌طرف

درنگ شو! به سوز سینه اهلُ بَیت را بخوان
شتاب کن، وَ ما رَمَیتَ إذ رَمَیت را بخوان

قیام آدمیّت و خروش دینی است این
صدای پای زئران اربعینی است این

ورای این حصارها و سیمِ خاردارها
طلوع می‌رسد، شکوفه می‌کند بهارها

به دوست خنده می‌زند، به دشمن اخم می‌کند
طبیبمان می‌آید و علاج زخم می‌کند

یگانه راز رَستن و نجات چیست عاقبت؟
به عصر کربلا قسم، مقاومت مقاومت

مهدی جهاندار

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

نغمه مستشارنظامی

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

رضا خورشیدی‌فرد

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

سیدمحمدجواد شرافت

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

جواد محمدزمانی

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

مهدی جهاندار

ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی
نروم جز به همان ره که توأم راهنمایی

سنایی غزنوی

با توام ای دشت بی‌پایان سوار ما چه شد
یکّه‌تاز جاده‌های انتظار ما چه شد

مهدی جهاندار

دل آزاده با خدا باشد
ذکر، نسیان ماسوا باشد

حزین لاهیجی

شروع قصه با برگشتن تو
کجا ما و کجا برگشتن تو

سیدحبیب نظاری

چشمه‌های خروشان تو را می‌شناسند
موج‌های پریشان تو را می‌شناسند

قیصر امین‌پور

شعله باش اما چنین بر آشیان خود مزن
دود کن خود را ولی در دودمان خود مزن

میلاد عرفان‌پور

هنرهیات

جامع محتوایی

جامعه ایمانی مشعر

هیات تی‌وی