عاشورا

ناگاه دیدم آن شب، در خواب کربلا را
نی‌های خشک‌نای صحرای نینوا را

مرتضی امیری‌اسفندقه

کوار

قصیده‌واره

زبان حال سرایی در شعر هیأت و به ویژه در مرثیه رواج و اهمیت فراوان دارد. شاعر هیأت از طرفی به دلیل کل…

حسن بیاتانی

یک شعر یک نکته

باید به دنبال صدایی در خودم باشم
در جستجوی کربلایی در خودم باشم

مریم سقلاطونی

بادها از جنوب می‌آیند

غزل‌پیوسته

قد برافرازید! یک عالم شقاوت پیش روست
پرده بردارید! صد آیینه حیرت پیش روست

جعفر رسول‌زاده

همه آینه‌ها

غزل

ای کاش تو را به دشت غربت نکُشند
لب‌تشنه، پس از دعوت و بیعت نکشند

محمدمهدی سیار

یادآوری

رباعی

یا حسین تا پای جانم
در کنار تو می‌مانم

سیدمحمد بابامیری

بدم الحسین (دفتر اول)

دودمه

پیش چشام داری می‌ری، تو هم عزیز برادرم
خواهر تو به غیر اشک و آه نداره

یوسف رحیمی

بدم الحسین (دفتر اول)

واحد

برپا شور محشر حسین
جان‌ها نذر خواهر حسین

یوسف رحیمی

بدم الحسین (دفتر اول)

نوحه

باز این چه شورش است که به پا در دو عالم است
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است

محمدرضا رضایی

بدم الحسین (دفتر اول)

پیش‌زمینه

یه دنیا غمه این شب آخر
تو آسمون چشمای خواهر

محمدرضا رضایی

بدم الحسین (دفتر اول)

زمزمه

قلم به دست گرفتم که ماجرا بنویسم
غریب‌وار پیامی به آشنا بنویسم

علی انسانی

محفل شاعران آیینی

غزل

درگاه کریم

خانه‌های آن کسانی می‌خورد در، بیشتر
که به سائل می‌دهند از هرچه بهتر بیشتر

عرض حاجت می‌کنم آنجا که صاحب‌خانه‌اش
پاسخ یک می‌دهد با ده برابر بیشتر

گاه‌گاهی که به درگاه کریمی می‌روم
راه می‌پویم نه با پا، بلکه با سر، بیشتر

زیر دِین چارده معصومم اما گردنم
زیر دِین حضرت موسَی‌بن‌جعفر بیشتر

گردنم در زیر دِین آن امامی هست که
داده در ایران ما طوبای او بر، بیشتر

آن امامی که «فداکِ» گفتنش رو به قم است
با سلامش می‌کند قم را معطر بیشتر

قم همان شهری که هم یک ماه دارد بر زمین
همچنین از آسمان دارد چل اختر بیشتر

قصد این بار قصیده از برادر گفتن است
ورنه می‌گفتم از این معصومه‌ خواهر بیشتر

من برایش مصرعی می‌گویم و رد می‌شوم
لطف باباهاست معمولاً به دختر بیشتر

عازم مشهد شدم تا با تو درد دل کنم
بودنم را می‌کنم این‌گونه باور بیشتر

مرقدت ضرب‌المثل‌های مرا تغییر داد
هرکه بامش بیش، برفش... نه! کبوتر، بیشتر

چار فصل مشهد از عطر گلاب آکنده است
این چنین یعنی سه فصل از شهر قمصر بیشتر

پیش تو شاه و گدا یکسان‌ترند از هر کجا
این حرم دیگر ندارد حرف کمتر، بیشتر

ای که راه انداختی امروز و فردای مرا!
چشم‌ بر راه تو هستم روز آخر بیشتر

از غلامان شما هم می‌شود دنیا گرفت
من نیازت دارم آقا روز محشر بیشتر

بر تمام اهل‌بیت خویش حسّاسی ولی
جان زهرا چون شنیدم که به مادر بیشتر...

بیشترهایی که گفتم از تو خیلی کمترند...

حسین رستمی

موسایی و صد جلوه به هر طور کنی هر جا گذری، حکایت از نور کنی

ای کلیم‌اللَّه تماشا کن کلام الله را بر فراز دست خورشیدِ ولایت، ماه را

چون سرو همیشه راست قامت بودی معنای شرافت و شهامت بودی

امشب تمام مُلک و مَلک در ترنم است چون موسم دمیدن خورشید هفتم است

باید به همان سال دهم برگردیم با بیعت در غدیر خم برگردیم

ما خانه ز غیر دوست پیراسته‌ایم از یُمن غدیر محفل آراسته‌ایم

به دنیا می‌رسی اما دریغا این رسیدن نیست کمی آرام‌تر! اینجا امید آرمیدن نیست

من زائر نگاه توام از دیار دور آن ذره‌ام که آمده تا پیشگاه نور

درخت، جلوۀ هموارۀ بهاران بود اگرچه هر برگش قصۀ زمستان بود

چشمه‌های خروشان تو را می‌شناسند موج‌های پریشان تو را می‌شناسند

و خانه‌ها، همه، هر جا، خراب خواهد شد در آسمان و زمین، انقلاب خواهد شد

همچون نسیم صبح و سحرگاه می‌رود هرکس میان صحن حرم راه می‌رود

موسایی و صد جلوه به هر طور کنی
هر جا گذری، حکایت از نور کنی

ای کلیم‌اللَّه تماشا کن کلام الله را
بر فراز دست خورشیدِ ولایت، ماه را

چون سرو همیشه راست قامت بودی
معنای شرافت و شهامت بودی

امشب تمام مُلک و مَلک در ترنم است
چون موسم دمیدن خورشید هفتم است

باید به همان سال دهم برگردیم
با بیعت در غدیر خم برگردیم

ما خانه ز غیر دوست پیراسته‌ایم
از یُمن غدیر محفل آراسته‌ایم

به دنیا می‌رسی اما دریغا این رسیدن نیست
کمی آرام‌تر! اینجا امید آرمیدن نیست

من زائر نگاه توام از دیار دور
آن ذره‌ام که آمده تا پیشگاه نور

درخت، جلوۀ هموارۀ بهاران بود
اگرچه هر برگش قصۀ زمستان بود

چشمه‌های خروشان تو را می‌شناسند
موج‌های پریشان تو را می‌شناسند

و خانه‌ها، همه، هر جا، خراب خواهد شد
در آسمان و زمین، انقلاب خواهد شد

همچون نسیم صبح و سحرگاه می‌رود
هرکس میان صحن حرم راه می‌رود