حسین عباس‌پور

چی از این بهتر؟

چی از این بهتر؟
به امیرِ مؤمنین می‌گم بابا حیدر

شور

سبک

چی از این بهتر؟

چی از این بهتر؟
به امیرِ مؤمنین می‌گم بابا حیدر

امام علی علیه‌السلام

شور

نورٌ علی نور

حب تو حبل المتین
چشم تو عین الیقین

امام علی علیه‌السلام

واحد تند

مادرم فاطمه

ای قرار دل بی‌قرار علی
در هجوم خزانی بهار علی

حضرت فاطمه علیهاالسلام

وا اُمّاه (دفتر پنجم)

واحد

چادرت نورانی

چادرت نورانی، چادرت عطراگین
چادر تو اعجاز، چادرت سنگر بود

حضرت فاطمه علیهاالسلام

وا اُمّاه (دفتر پنجم)

واحد

مهر بی‌بهانه

مرا به آسمان رسانده است
شمیم عطر آشنای تو

حضرت فاطمه علیهاالسلام

وا اُمّاه (دفتر پنجم)

زمینه

روضۀ مکشوف

از خیمه‌هایی آتش گرفته
آید نوایی آتش گرفته

امام سجاد علیه‌السلام

بدم الحسین (دفتر ششم)

نوحه

سفیر قیام

اشکت جهاد و صبرت عبادت
کوه وقار و روح متانت

حضرت زینب علیهاالسلام

بدم الحسین (دفتر ششم)

نوحه

آقای عالم

آقای عالم، حیدر حیدر حیدر
مولای عالم، حیدر حیدر حیدر

امام علی علیه‌السلام

سرود ولادتی

مسافری رسیده از سفر

مسافری رسیده از سفر
مسافری که ادعا نداشت

شهدا

زمینه

مسافر شهید ما

شبیه پرچمی که زخمی است
چه استوار مانده تا هنوز

شهدا

زمینه

اعجاز

تو خورشیدی و بی‌شک دیدنت از دور آسان است
ولی ادارک نور آیا برای کور آسان است؟

امام باقر علیه‌السلام

حداقل

غزل

خدا نگهدار

تا که نفس دارم فقط از تو حمایت می‌کنم
واسه من افتخاره که با تو وصیت می‌کنم

حضرت فاطمه علیهاالسلام

وا اُمّاه (دفتر پنجم)

واحد

رضا جان

دنیا رضا، عقبا رضا
دل جان گرفت، با «یا رضا»

امام رضا علیه‌السلام

واحد

حقوق بی‌بشر

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

صفوفشان دو دسته شد، عنانشان گسسته شد
فسونشان فسانه شد، طلسمشان شکسته شد

تمام شد دوبار در زمین فساد کردنش
لَتُفسِدَنَّ مَرَّتَینِ فِی البِلاد کردنش

تو سرزمین قبله‌ای، اقامه کن نماز را
بی‌آبرو کن این جماعت قمارباز را

تمام آیه‌های سرخ فتح را مرور کن
زمین به ارث می‌رسد، نگاه در زبور کن

تو نقطۀ تلاقی چهارسوی عالمی
و جُرم تو همین‌که ایستاده‌ای و محکمی

چه نقشه‌ها برای تو کشیده‌اند گرگ‌ها
چه خواب‌ها، چه خواب‌ها که دیده‌اند گرگ‌ها

چه شاخه‌ها تبر شود، چه زیرها زبَر شود
که سازمان بی‌ملل حقوق بی‌بشر شود!

دوباره از خیانت سران خودفروخته
هزار سرو لِه شد و هزار غنچه سوخته

سکوت‌های بی‌شرف، قنوت‌های بی‌هدف
منافقان میان حقّ و باطل‌اند بی‌طرف

درنگ شو! به سوز سینه اهلُ بَیت را بخوان
شتاب کن، وَ ما رَمَیتَ إذ رَمَیت را بخوان

قیام آدمیّت و خروش دینی است این
صدای پای زئران اربعینی است این

ورای این حصارها و سیمِ خاردارها
طلوع می‌رسد، شکوفه می‌کند بهارها

به دوست خنده می‌زند، به دشمن اخم می‌کند
طبیبمان می‌آید و علاج زخم می‌کند

یگانه راز رَستن و نجات چیست عاقبت؟
به عصر کربلا قسم، مقاومت مقاومت

مهدی جهاندار

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

نغمه مستشارنظامی

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

رضا خورشیدی‌فرد

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

سیدمحمدجواد شرافت

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

جواد محمدزمانی

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

مهدی جهاندار

گرفتارم گرفتارم اباالفضل
گره افتاده بر کارم اباالفضل

سیدمحمدجواد شرافت

به دست شعله‌های شمع دادم دامن خود را
مگر ثابت کنم پروانه‌مسلک بودن خود را

میلاد حبیبی

در میان جامعه از آه خود با ماه گفتم
أیها الهادی النقی؛ یابن رسول الله گفتم

رضا خورشیدی‌فرد

عکس روی تو چو در آینۀ جام افتاد
عارف از خندۀ می در طمع خام افتاد

حافظ شیرازی

در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد
عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد

حافظ شیرازی

ای خالق راز و نیاز عاشقانه
در پیشگاه عشق مخلوقی یگانه

اعظم سعادتمند

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را