عبدالرحیم سعیدی‌راد | شعر هیأت

عبدالرحیم سعیدی‌راد

عبدالرحیم سعیدی‌راد

عبدالرحیم سعیدی‌راد ۲۰ آبان ۱۳۴۵ در دزفول متولد شد. وی تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی‌ارشد زراعت ادامه داد. به دلیل علاقه‌اش به ادبیات، فعالیت خود را در این زمینه به‌صورت جدی از سال ۶۹ آغاز کرد. از آثار او می‌توان فهمید که بیداری اسلامی و دفاع مقدس از دغدغه‌های اصلی او است. سعیدی‌راد برگزیدۀ‌ کتاب سال دفاع مقدس و برگزیدۀ‌ جشنوارۀ‌ شعر فجر است. معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری، دبیری و داوری جشنواره‌ها، مسئولیت انجمن شعر حوزه هنری خوزستان، نویسندگی و تهیه‌کنندگی برنامه‌های ادبی برخی از سوابق او به شمار می‌رود. وی بیش از ۴۰ عنوان کتاب تألیف کرده است. «ساعت به وقت دلتنگی»، «بعد از باران»، «کودکی‌های ماه» و «زندگی در ناگهان» برخی از مجموعه اشعار او است.

ساعت به وقت دلتنگی

ساعت به وقت دلتنگی

همیشه باران بی‌خبر می‌آید

همیشه باران بی‌خبر می‌آید

امتدادِ سورۀ یاسین

ای نگاهت امتدادِ سورۀ یاسین شده
با حضورت ماه بهمن، صبح فروردین شده

امام خمینی قدس‌سره

ساعت به وقت دلتنگی

غزل

عموی مهربانم

غریبه! آی جانم را ندیدی؟
مه هفت آسمانم را ندیدی؟

حضرت عباس علیه‌السلام

ساعت به وقت دلتنگی

دوبیتی

کوفه

چون کوفه که چهره‌ای پر از غم دارد
این سینه، دلی شکسته را کم دارد

امام علی علیه‌السلام

همیشه باران بی‌خبر می‌آید

رباعی

سورۀ اخلاص

ناگهان در یک سحر ایمان خود را یافتم
جان سپردم آن‌قدر، تا جان خود را یافتم

ماه رمضان

غزل

مشتی گره کرده

آهسته می‌آید صدا: انگشترم آنجاست!
این هم کمی از چفیه‌ام... بال و پرم آنجاست

دفاع مقدس

۱۷۵ اقیانوس

غزل

یک کوه رشید

یک کوه رشید داده‌ام ای مردم!
یک باغ امید داده‌ام ای مردم!

مادران شهدا

همیشه باران بی‌خبر می‌آید

رباعی

دل‌تنگ

خوش باد دوباره یادی از جنگ شده‌ست
دریاچۀ خاطرات خون‌رنگ شده‌ست

دفاع مقدس

همیشه باران بی‌خبر می‌آید

رباعی

این‌ چه‌ خروشی‌ست‌؟

این‌ چه‌ خروشی‌ست‌؟ این‌ چه‌ معمّاست‌؟
در صدف‌ دل،‌ محشر عظماست‌

امام حسین علیه‌السلام

ساعت به وقت دلتنگی

غزل

غواص باشم

دلم می‌خواست عطر یاس باشم
کنار قاسم و عباس باشم

دفاع مقدس

۱۷۵ اقیانوس

دوبیتی

یاد مرگ

چون آينه، چشم خود گشودن بد نيست
گرد از دل بيچاره زدودن بد نيست

امام باقر علیه‌السلام

همیشه باران بی‌خبر می‌آید

رباعی

حقوق بی‌بشر

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

صفوفشان دو دسته شد، عنانشان گسسته شد
فسونشان فسانه شد، طلسمشان شکسته شد

تمام شد دوبار در زمین فساد کردنش
لَتُفسِدَنَّ مَرَّتَینِ فِی البِلاد کردنش

تو سرزمین قبله‌ای، اقامه کن نماز را
بی‌آبرو کن این جماعت قمارباز را

تمام آیه‌های سرخ فتح را مرور کن
زمین به ارث می‌رسد، نگاه در زبور کن

تو نقطۀ تلاقی چهارسوی عالمی
و جُرم تو همین‌که ایستاده‌ای و محکمی

چه نقشه‌ها برای تو کشیده‌اند گرگ‌ها
چه خواب‌ها، چه خواب‌ها که دیده‌اند گرگ‌ها

چه شاخه‌ها تبر شود، چه زیرها زبَر شود
که سازمان بی‌ملل حقوق بی‌بشر شود!

دوباره از خیانت سران خودفروخته
هزار سرو لِه شد و هزار غنچه سوخته

سکوت‌های بی‌شرف، قنوت‌های بی‌هدف
منافقان میان حقّ و باطل‌اند بی‌طرف

درنگ شو! به سوز سینه اهلُ بَیت را بخوان
شتاب کن، وَ ما رَمَیتَ إذ رَمَیت را بخوان

قیام آدمیّت و خروش دینی است این
صدای پای زئران اربعینی است این

ورای این حصارها و سیمِ خاردارها
طلوع می‌رسد، شکوفه می‌کند بهارها

به دوست خنده می‌زند، به دشمن اخم می‌کند
طبیبمان می‌آید و علاج زخم می‌کند

یگانه راز رَستن و نجات چیست عاقبت؟
به عصر کربلا قسم، مقاومت مقاومت

مهدی جهاندار

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

نغمه مستشارنظامی

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

رضا خورشیدی‌فرد

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

سیدمحمدجواد شرافت

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

جواد محمدزمانی

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

مهدی جهاندار

مژده، ای دل که مسیحا نفسی می‌آید
که ز انفاس خوشش بوی کسی می‌آید

حافظ شیرازی

در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم
اصلاً به تو افتاد مسیرم که بمیرم

فاضل نظری

جمعه برای غربت من روز دیگری‌ست
با من عجیب دغدغۀ گریه‌آوری‌ست

محمدسعید میرزایی

هوا بهاری شوقت، هوا بهاری توست
خروش چلچله لبریز بی‌قراری توست

جواد محمدزمانی

دلا بكوش كه آیینۀ خدات كنند
به خود بیایی و از دیگران جدات كنند

محمدجواد غفورزاده

ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی
نروم جز به همان ره که توأم راهنمایی

سنایی غزنوی

هنرهیات

جامع محتوایی

جامعه ایمانی مشعر

هیات تی‌وی