قیصر امین‌پور | شعر هیأت

قیصر امین‌پور

قیصر امین‌پور

قیصر امین‌پور ۲ اردیبهشت ۱۳۳۸ در روستای گُتوند از توابع خوزستان متولد شد. او پس از قبولی در رشتۀ دامپزشکی دانشگاه تهران از تحصیل در این رشته منصرف شد و در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی ادامه تحصیل داد. وی با راهنمایی دکتر شفیعی کدکنی از پایان‌نامه دکترای خود با عنوان «سنت و نوآوری در شعر معاصر» دفاع کرد. علاوه بر سرودن شعر، تدریس در دانشگاه، نویسندگی و سردبیری سروش نوجوان از فعالیت‌های امین‌پور است. وی در دورۀ حیاتش جایزۀ نیما یوشیج موسوم به مرغ آمین بلورین را اخذ کرد و بعد از وفاتش نیز در سال ۱۳۸۷ به‌عنوان «چهرۀ ماندگار» هنر انقلاب انتخاب شد. قیصر سرانجام در ۸ آبان ۱۳۸۶ درگذشت و در زادگاهش به خاک سپرده شد. از آثار او می‌توان به «منظومۀ ظهر روز دهم»، «دستور زبان عشق» و «آینه‌های ناگهان» اشاره کرد.

مثل چشمه مثل رود

مثل چشمه مثل رود

تنفس صبح

تنفس صبح

گل‌ها همه آفتابگردانند

گل‌ها همه آفتابگردانند

دستور زبان عشق

دستور زبان عشق

مجموعه کامل اشعار قیصر امین‌پور

اشعار قیصر امین‌پور

آینه‌های ناگهان

آینه‌های ناگهان

منظومۀ ظهر روز دهم

منظومۀ ظهر روز دهم

آشنا

ای غم، تو که هستی؟ از کجا می‌آیی؟
هر دم به هوای دل ما می‌آیی

شعر کاربردی

گل‌ها همه آفتابگردانند

رباعی

گفتگو

شب در دل خویش جستجویی کردیم
در اشک دوباره شستشویی کردیم

شعر تعلیمی

تنفس صبح

رباعی

امینِ آمنه

با ریگ‌های رهگذر باد
در خیمه‌های خسته بخوانید

پیامبر اعظم صلوات‌الله‌علیه‌وآله

محمد(ص) در شعر فارسی

نو (نیمایی)

قصیدۀ ناتمام

خوشا که خط عبور تو را ادامه دهیم
شعاع چشم تو را تا خدا ادامه دهیم

امام خمینی قدس‌سره

اشعار قیصر امین‌پور

غزل

محاسبه

بشوی این گرد از آیینۀ خویش
به رغم عادت دیرینۀ خویش

شعر تعلیمی

اشعار قیصر امین‌پور

دوبیتی

روز مبادا

وقتی تو نیستی، نه هست‌های ما
چونان که بایدند، نه بایدها...

شعر انتظار

آینه‌های ناگهان

هوای بارانی

طلوع می‌کند آن آفتاب پنهانی
ز سمت مشرق جغرافیای عرفانی

شعر انتظار

آینه‌های ناگهان

غزل

خبرهای داغ

شنیدن خبر مرگ باغ دشوار است
ز باغ لاله خبرهای داغ بسیار است

شعر پایداری

آینه‌های ناگهان

غزل

نمی‌دانم کجایی

بفرمایید فروردین شود اسفندهای ما
نه بر لب، بلکه در دل گل کند لبخندهای ما

شعر انتظار

دستور زبان عشق

غزل

راه ناتمام

آن روز
بگشوده بال و پر

شهدا

تنفس صبح

نو (سپید)

گم‌کردۀ دیرین

بیا ای دل از اینجا پر بگیریم
ره کاشانۀ دیگر بگیریم

شهدا

تنفس صبح

دوبیتی

دوست

آن مرغ که پر زند به بام و در دوست
خواهد که دهد سر به دم خنجر دوست

شهدا

تنفس صبح

رباعی

قصۀ جنگ

ای ناب‌ترین معانی واژۀ خوب
ای جوشش خون گرمتان شهر آشوب

دفاع مقدس

تنفس صبح

رباعی

بر شانۀ شما

پرواز بی‌کرانه کشتی‌ها
در ارتفاع ابر تماشایی‌ست

شهدا

آینه‌های ناگهان

نو (نیمایی)

آبروی آب

ما را به حال خود بگذارید و بگذرید
از خیل رفتگان بشمارید و بگذرید

شعر اعتراض

آینه‌های ناگهان

غزل

حقوق بی‌بشر

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

صفوفشان دو دسته شد، عنانشان گسسته شد
فسونشان فسانه شد، طلسمشان شکسته شد

تمام شد دوبار در زمین فساد کردنش
لَتُفسِدَنَّ مَرَّتَینِ فِی البِلاد کردنش

تو سرزمین قبله‌ای، اقامه کن نماز را
بی‌آبرو کن این جماعت قمارباز را

تمام آیه‌های سرخ فتح را مرور کن
زمین به ارث می‌رسد، نگاه در زبور کن

تو نقطۀ تلاقی چهارسوی عالمی
و جُرم تو همین‌که ایستاده‌ای و محکمی

چه نقشه‌ها برای تو کشیده‌اند گرگ‌ها
چه خواب‌ها، چه خواب‌ها که دیده‌اند گرگ‌ها

چه شاخه‌ها تبر شود، چه زیرها زبَر شود
که سازمان بی‌ملل حقوق بی‌بشر شود!

دوباره از خیانت سران خودفروخته
هزار سرو لِه شد و هزار غنچه سوخته

سکوت‌های بی‌شرف، قنوت‌های بی‌هدف
منافقان میان حقّ و باطل‌اند بی‌طرف

درنگ شو! به سوز سینه اهلُ بَیت را بخوان
شتاب کن، وَ ما رَمَیتَ إذ رَمَیت را بخوان

قیام آدمیّت و خروش دینی است این
صدای پای زئران اربعینی است این

ورای این حصارها و سیمِ خاردارها
طلوع می‌رسد، شکوفه می‌کند بهارها

به دوست خنده می‌زند، به دشمن اخم می‌کند
طبیبمان می‌آید و علاج زخم می‌کند

یگانه راز رَستن و نجات چیست عاقبت؟
به عصر کربلا قسم، مقاومت مقاومت

مهدی جهاندار

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

نغمه مستشارنظامی

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

رضا خورشیدی‌فرد

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

سیدمحمدجواد شرافت

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

جواد محمدزمانی

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

مهدی جهاندار

بگو که یک‌شبه مردی شدی برای خودت
و ایستاده‌ای امروز روی پای خودت

هادی جانفدا

به منبر می‌رود دریا، به سویش گام بردارید
هلا! اسلام را از چشمهٔ اسلام بردارید

سیدحمیدرضا برقعی

به صحرا بنگرم، صحرا تو بینم
به دریا بنگرم،‌ دریا تو بینم

بابا طاهر همدانی

به دست غیر مبادا امیدواری ما
نیامده‌ست به جز ما کسی به یاری ما

میلاد عرفان‌پور

الا یا ایُّها السّاقی اَدِر کأساً و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

حافظ شیرازی

تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید
کالای مرا هیچ خریدار نیاید

سیدرضا مؤید

هنرهیات

جامع محتوایی

جامعه ایمانی مشعر

هیات تی‌وی