مریم سقلاطونی | شعر هیأت

مریم سقلاطونی

مریم سقلاطونی

مریم سقلاطونی مرداد ۱۳۵۴ در قم متولد شد. وی سرودن را از سال ۱۳۷۵ آغاز کرد. او دارای مدرک کارشناسی‌ارشد زبان و ادبیات فارسی است و عضو انجمن قلم ایران و هیئت نظارت بر کتاب کودک و نوجوان می‌باشد. وی برگزیده جشنواره بین‌المللی خوارزمی و برنده جایزه ادبی دکتر طاهره صفارزاده است و کتاب او با عنوان «از نام‌ها خبری نیست» جایزه کتاب سال دانشجویی و کتاب سال دفاع مقدس شده است. سقلاطونی در مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما به‌عنوان نویسنده فعالیت می‌کند و به‌عنوان سردبیر برتر در جشنواره بین‌المللی رادیو برگزیده شده است. از دیگر آثار او می‌توان به «بادها از جنوب می‌آیند»، «نفحات» و «مرثیه‌خوانی برای باران» اشاره کرد.

زیر ساعت حرم

زیر ساعت حرم

مرثیه‌خوانی برای باران

مرثیه‌خوانی برای باران

بادها از جنوب می‌آیند

بادها از جنوب می‌آیند

غوغای محشر

پای زخم آلود من! طاقت بیاور می‌رسی
صبح فردا محضر ارباب بی‌سر می‌رسی

زیارت اربعین

زیر ساعت حرم

غزل

عطر تبسم

تاجی از آفتاب سر قم گذاشتند
نوری ز عشق در دل مردم گذاشتند

حضرت معصومه علیهاالسلام

زیر ساعت حرم

غزل

امسال هم بدون تو

سالی گذشت، باز نیامد وَ عید شد
گیسوی مادر از غم بابا سپید شد

همسران شهدا

شهادت‌نامه

غزل

زیارتگاه

گفتند: که تا صبح فقط یک راه است
با عشق فقط فاصله‌ها کوتاه است

دفاع مقدس

شهادت‌نامه

رباعی

در جستجوی کربلا

باید به دنبال صدایی در خودم باشم
در جستجوی کربلایی در خودم باشم

امام حسین علیه‌السلام

بادها از جنوب می‌آیند

غزل‌پیوسته

چشمۀ نور

من آمدم کلماتت به من زبان بدهند
زبان سادۀ رفتن به آسمان بدهند

امام سجاد علیه‌السلام

بادها از جنوب می‌آیند

غزل

خاکستر گلدسته‌ها

با گوشۀ شالت پر پروانه‌ها را جمع کردی
گرد و غبار کاشی صحن و سرا را جمع کردی

امام عصر علیه‌السلام

بادها از جنوب می‌آیند

غزل

خدا وقتی نخواهد...

خدا وقتی نخواهد، عمر دنیا سر نخواهد شد
گلوی خشک صحرایی به باران تر نخواهد شد

شعر توحیدی

زیر ساعت حرم

غزل

مهربان‌ترین

کابوس نیست اینکه من از خود فراری‌ام
عینِ خودِ عذاب شده بی‌قراری‌ام

مناجات

زیر ساعت حرم

غزل

سایۀ مِهرت وسیع

گرچه خیلی چیزها می‌دانی از من...هیچ‌وقت
کم نکردی لطف خود را آنی از من هیچ‌وقت

مناجات

زیر ساعت حرم

غزل

به یاد تو...

تو آرزوی منی با تو قلب من زنده‌ست
و با وجود تو دنیای من فروزنده‌ست

مناجات

زیر ساعت حرم

غزل

آن مرد ناشناس...

تق تق...کلون در...کسی از راه می‌رسد
از کوچه‌های خسته و گمراه می‌رسد

امام علی علیه‌السلام

مرثیه‌خوانی برای باران

غزل

مادر شهید

فرق مادر شهید
با تمام مادران دیگر زمین

مادران شهدا

بادها از جنوب می‌آیند

نو (نیمایی)

سرفه می‌کند

راه می‌رود
سرفه می‌کند

جانباز شهید

بادها از جنوب می‌آیند

نو (نیمایی)

در اوج بی‌کسی‌ها

زمین تشنه و تن‌پوش تیره... تنها تو
هزار قافله در اوج بی‌کسی‌ها تو

شام غریبان

بادها از جنوب می‌آیند

غزل

حقوق بی‌بشر

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

صفوفشان دو دسته شد، عنانشان گسسته شد
فسونشان فسانه شد، طلسمشان شکسته شد

تمام شد دوبار در زمین فساد کردنش
لَتُفسِدَنَّ مَرَّتَینِ فِی البِلاد کردنش

تو سرزمین قبله‌ای، اقامه کن نماز را
بی‌آبرو کن این جماعت قمارباز را

تمام آیه‌های سرخ فتح را مرور کن
زمین به ارث می‌رسد، نگاه در زبور کن

تو نقطۀ تلاقی چهارسوی عالمی
و جُرم تو همین‌که ایستاده‌ای و محکمی

چه نقشه‌ها برای تو کشیده‌اند گرگ‌ها
چه خواب‌ها، چه خواب‌ها که دیده‌اند گرگ‌ها

چه شاخه‌ها تبر شود، چه زیرها زبَر شود
که سازمان بی‌ملل حقوق بی‌بشر شود!

دوباره از خیانت سران خودفروخته
هزار سرو لِه شد و هزار غنچه سوخته

سکوت‌های بی‌شرف، قنوت‌های بی‌هدف
منافقان میان حقّ و باطل‌اند بی‌طرف

درنگ شو! به سوز سینه اهلُ بَیت را بخوان
شتاب کن، وَ ما رَمَیتَ إذ رَمَیت را بخوان

قیام آدمیّت و خروش دینی است این
صدای پای زئران اربعینی است این

ورای این حصارها و سیمِ خاردارها
طلوع می‌رسد، شکوفه می‌کند بهارها

به دوست خنده می‌زند، به دشمن اخم می‌کند
طبیبمان می‌آید و علاج زخم می‌کند

یگانه راز رَستن و نجات چیست عاقبت؟
به عصر کربلا قسم، مقاومت مقاومت

مهدی جهاندار

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

نغمه مستشارنظامی

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

رضا خورشیدی‌فرد

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

سیدمحمدجواد شرافت

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

جواد محمدزمانی

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

مهدی جهاندار

همیشه در میان شادی و غم دوستت دارم
چه شعبان‌المعظم، چه محرّم دوستت دارم

رضا خورشیدی‌فرد

پیش از تو آب معنی دریا شدن نداشت
شب مانده بود و جرأت فردا شدن نداشت

سلمان هراتی

الا یا ایُّها السّاقی اَدِر کأساً و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

حافظ شیرازی

ما سینه زدیم بی‌صدا باریدند
از هرچه که دم زدیم، آن‌ها دیدند

میلاد عرفان‌پور

چشم‌ها پرسش بی‌پاسخ حیرانی‌ها
دست‌ها تشنهٔ تقسیم فراوانی‌ها

قیصر امین‌پور

در این کشتی درآ، پا در رکاب ماست دریاها
مترس از موج، بسم الله مجراها و مُرساها

محمدمهدی سیار

هنرهیات

جامع محتوایی

جامعه ایمانی مشعر

هیات تی‌وی