شعر هیأت شعر عاشورایی نثر ادبی اشعار مذهبی

تسبیح باران

«ای که نام پاک تو، گشته رمز عاشقی
یا عَلیَ بنَ محمد، اَیُّهَا الهادِی النَّقی»

قصۀ تبعید و غربت، بُرده از دل صبر و طاقت
قصۀ خورشید مظلوم، در حصار شام ظلمت
ما گدای سامراییم، ای کریم سامرایی
عادت تو جود و احسان، عادت ما بیوفایی

ای امام مهربان، ای ولیّ متقی
یا عَلیَ بنَ محمد، اَیُّهَا الهادِی النَّقی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ای که در مشت تو باشد، حکم رعد و موج و طوفان
با سَرانگشت تو باشد، گردش تسبیح باران
سایه‌بانت ابرها و پرده‌دار تو نسیم است
سایۀ مِهرت بهشت و آیۀ قهرت جحیم است

یاوران تو سعید، دشمنان تو شقی
یا عَلیَ بنَ محمد، اَیُّهَا الهادِی النَّقی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
جامعه داده به جانم، شوق و ذوق و شور و حالی
چه سلام دلنشینی، چه مناجات زلالی
قولُکم حُکمٌ و حَتمٌ، رأیُکم عِلمٌ و حَزم
بأبی اَنت و اُمّی، و بِنَفسی و بِمالی

اَنتَ مصباحُ الدُجی، اَیُّهَا البرُّ التقیّ
یا عَلیَ بنَ محمد، اَیُّهَا الهادِی النَّقی

 

💠 یک نوحه یک نکته | نوحه، یک قالب شعری

بعضی از صاحب‌نظران ادبیات آیینی، نوحه را جزو قالب‌های شعری برشمرده‌اند و برای این ادعا، دلایل قابل قبولی نیز ذکر نموده‌اند.

در این سال‌ها و با حضور شاعران باتجربه در عرصه نوحه‌سرایی، حتی گاهی شاهد نوحه‌هایی بوده‌ایم که نه تنها بی‌شک می‌توان آن را شعر دانست، بلکه از بسیاری از سروده‌هایی که هر روز در فضای مجازی، انبوهی از آنان به عنوان شعر، به خورد مخاطب داده می‌شود، به مراتب شعرتر است.

در اثر حاضر که نقطه عطف آن را می‌توان بند دوم دانست، به زیبایی به توصیف جایگاه با عظمت امام علیه‌السلام پرداخته است. توصیفی شاعرانه که برگرفته از زیارت جامعه کبیره است «بِکُم ینزل الغیث: با سَرانگشت تو باشد، گردش تسبیح باران».

اما زیبایی این توصیف شاعرانه، زمانی برای مخاطب بیش از پیش می‌شود که برای او از لایه‌های درونی شعر نیز پرده‌برداری شود و اشاره لطیف شعر به کرامات امام هادی علیه‌السلام برای او روشن شود «سایه‌بانت ابرها و پرده‌دار تو نسیم است».
این نیز هنر شاعر است که از کرامات بسیار امام، آن را برای نقل برگزیده است که بتواند با وصف شاعرانه‌ای بیان کند.

مرور سیره اهل‌بیت و انتخاب فرازهایی از آن برای به کار بردن در نوحه، خصوصا آن زمان که با بیانی شاعرانه و زبانی محکم همراه باشد؛ در میان بسیاری از نوحه‌هایی که دچار روزمرگی شده‌اند و نه احساس چندانی در وجود مخاطب برمی‌انگیزانند و نه شانسی برای ماندگاری در ذهن او دارند؛ سبب خلق نوحه‌ای ماندگار و به یاد ماندنی می‌شود.