روزای دوری

زینت هفت آسمونه
مرقد هفتمین امام
می‌شه دلم کبوترش
می‌ره حرم با یه سلام

به ظاهر اگرکه بی‌زائره
چقده دل اونجا مسافره
حرم قشنگش غریب نمی‌مونه

جود و کرمش بی‌نهایته
که مرام آقام سخاوته
کسی که بیاد بی‌نصیب نمی‌مونه

به نور نگاهش اسیرم
بدون نگاهش می‌میرم
چی می‌شه که امسال از آقام
برات زیارت بگیرم

«دلمو احیا می‌کنی، یا باب‌الحوائج»
گره‌هامو وا می‌کنی، یا باب‌الحوائج»
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اربعینا یادمونه
بعد زیارت حسین
هرساله راهی می‌شدیم
سمت دیار کاظمین

آخه دیدن اون صحن و سرا
می‌تونه که از دوش زائرا
کوله‌بار هر خستگی رو برداره

می‌گه اینو هرکس که اومده
حرم آقام مثل مشهده
حرم پسر هم عطر پدر داره

الهی نشیم کم‌سعادت
جانمونیم از این ضیافت
به دعای آقام ان‌شالله
وا می‌شه مسیر زیارت

«دلمو احیا می‌کنی، یا باب‌الحوائج»
گره‌هامو وا می‌کنی، یا باب‌الحوائج»