شعر هیأت شعر عاشورایی نثر ادبی اشعار مذهبی

قال الباقر علیه‌السلام

قال الباقر علیه‌السلام:
مَنْ دَعَا اللهَ بِنا أفْلَح،
وَ مَنْ دَعاهُ بِغَیْرِنا هَلَک

هر کس خدا رو بخونه با ما رستگار می‌شه
هرکسی راهی رو رفته به جز ما گرفتار می‌شه

سَیّد دو شرفۀ امامتی
لب به سخن واکنی قیامتی
روشنی دلای همه اُمّتی

می‌شه گل بارون، دنیا
خنده بر لب زد، زهرا
عشق تو نورم، امروز
حُبِّ تو یارم، فردا

«یابن زهرا یا مولا»
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
قال الباقر علیه‌السلام:
لا تَنالُ وِلایَتُنا
إلاّ بِالْعَمَلِ وَ الْوَرَعِ

شامل شفاعت ما نمی‌شه الا با تقوا
با عمل صالح دلا داره تو بهشت مأوا

معلم مایی توی درس دین
می‌بره دلا رو حرفت تا یقین
ای گل باغ سید الساجدین

شد مدینه نور، یکسر
شام میلادت، محشر
شد به پا تویِ قلب
حضرت زهرا و حیدر

«یابن زهرا یا مولا»
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
قال الباقر علیه‌السلام:
ذِكْرُ الله لِاَهْلِ الصَّلاة
اَكْبَرُ مِنْ ذِكْرِهِمْ اِيّاهُ

عالم و آدم شاگرد پای منبرت مولا
عیدی می‌ده به دلای عاشق مادرت زهرا

جونشو شیعه برا شما بده کمه
دنباله‌رو شما توی دو عالمه
دوری از شما بزرگترین غمه

می‌رسه عطرت، از راه
روی تو بهتر، از ماه
با تو می‌شه، ای خورشید
راه خوشبختی کوتاه

«یابن زهرا یا مولا»