ودیعۀ خدا

نام تو آرامش پیغمبرها
مرتبه‌ات دورتر از باورها
دشمن تو گفته تویی در اُمّت
مثل طلا در دل خاکسترها

راز و نیاز تو چه عاشقانه بود
دریای رحمت تو بی‌کرانه بود
روی لبان تو گلِ تبسم و
بر شانه‌های تو غم زمانه بود

از غم دل تنها، با علی گفتم
هرچه زمین خوردم، یاعلی گفتم
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مأمن هر طفل یتیم آغوشت
رزق حلال فقرا بر دوشت
می‌کِشَدَم سوی حریمت مولا
در دل من زمزمۀ خاموشت

لب‌تشنه مانده‌ام به شوق باده‌ات
مهمان سفرۀ همیشه ساده‌ات
آورده‌ای مرا خودت به خانه‌ات
دل داده‌ام اگر به خانواده‌ات

اسم تو تسکینِ دل مسکین است
شور تو و عشقت وه چه شیرین است
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
عشق تو را از تو تمنا دارم
قطره‌ام و خواهش دریا دارم
ذره‌ای از مهرت اگر در دل هست
از کرم حضرت زهرا دارم

مولا ولای تو ودیعۀ خداست
با دل‌شکسته‌ها دل تو آشناست
دل‌تنگ دیدن ضریح پاک تو
دل بین جادۀ نجف تا کربلاست

بی سر و سامانم، دل پریشانم
چشم که می‌بندم، کنج ایوانم

«لبیکَ یا علی، علی علی علی»