شعر هیأت شعر عاشورایی نثر ادبی اشعار مذهبی

زنده‌تر

سینه‌ها با سوختن، ارزنده‌تر خواهند شد
شمع‌ها در عمق شب، تابنده‌تر خواهند شد

امتیاز ماست‌‌ مُردن! می‌کُشند و غافل‌اند
دم به دم با مرگِ ما بازنده‌تر خواهند شد

سنگ اگر هم‌صحبت آیینه‌های ما شود
ما زبان‌هامان از این بُرّنده‌تر خواهند شد

چون جواب صخره تکراری‌ست، پرسش‌های موج،
بعد از این از صخره‌ها کوبنده‌تر خواهند شد

چشم‌هایی که پیِ میراث ما افتاده‌اند
منتظر باشند! در آینده، تر خواهند شد!

اهل دنیا را خیال مرگ حتی می‌کُشد
عاشقان با مرگ اما زنده‌تر خواهند شد

ای شهادت! دست خونین بر سر و رومان بکش!
تحفه‌ها، تزیین شده، زیبنده‌تر خواهند شد

رزق اگر باشد شهادت، شام با تهران یکی ست
بی‌تفاوت‌ها فقط شرمنده‌تر خواهند شد!