شعر هیأت شعر عاشورایی نثر ادبی اشعار مذهبی

سجدۀ اخلاص

دل را به نور عشق صفا می‌دهد نماز
جان را به ياد دوست جلا می‌دهد نماز

از خارزار شرک اگر بگذری به صدق
باغ تو را ز جلوه صفا می‌دهد نماز

تا بنگری جمال حقيقت ز معرفت
سرچشمه‌ات ز آب بقا می‌دهد نماز

پای تو را ز قيد تعلق رها كند
دست تو را به دست دعا می‌دهد نماز

هر دم كه سر به سجدۀ اخلاص می‌نهی
روشن‌دلی ز ياد خدا می‌دهد نماز

چون بشنوی صلای مؤذن، شتاب كن
كز بارگاه قدس ندا می‌دهد نماز