خون تو پایان نداشت | شعر هیأت

والایی قدرِ تو نهان نتوان کرد
خورشیدِ تو را نمی‌توان پنهان کرد

محمدعلی مجاهدی

کاروان در شام

رباعی

سرسبزی ما از چمن عاشوراست
در نای شهیدان، سخن عاشوراست

سیدرضا مؤید

امام خمینی قدس‌سره

رباعی

ماه محرم است و دلم باغ پرپر است
در چشم من، دوباره غمی سایه‌گستر است

رضا اسماعیلی

هلال محرم

غزل

باز باران است، باران حسین‌بن‌علی
عاشقان، جان شما، جان حسین‌بن‌علی

ناصر حامدی

انقلاب اسلامی

غزل

ای سفیر صبح! نور از لامکان آورده‌ای
بر حصار شب دمی آتشفشان آورده‌ای

محمود شاهرخی

خروج کاروان از مکه

غزل

کوفه میدان نبرد و سرِ نی سنگر توست
علمِ نصرِ خدا تا صف محشر، سر توست

غلامرضا سازگار

امام حسین علیه‌السلام

غزل

اگرچه باغِ پر از لالۀ تو پرپر شد
زمین برای همیشه، شهیدپرور شد

مصطفی محدثی

امام حسین علیه‌السلام

غزل

سرّ نى در نینوا مى‏‌ماند اگر زینب نبود
کربلا، در کربلا مى‏‌ماند اگر زینب نبود

قادر طهماسبی

حضرت زینب علیهاالسلام

غزل

هنوز از تو گرم است هنگامه‌ها
بسی آتش افتاده در جامه‌ها

جواد محمدزمانی

امام حسین علیه‌السلام

غزل‌پیوسته

آن‌چه در سوگ تو اى پاک‌تر از پاک گذشت
نتوان گفت که هر لحظه چه غمناک گذشت‏

نصرالله مردانی

امام حسین علیه‌السلام

غزل

آن عاشقِ بزرگ چو پا در رکاب کرد
جز حق هرآن‌چه ماند به خاطر جواب کرد

محمدجواد محبت

امام حسین علیه‌السلام

غزل

دلم کجاست تا دوباره نذر کربلا کنم
و این گلوی تشنه را شهید نیزه‌ها کنم

سیدمهدی احمدی

زیارت اربعین

غزل

ما بهر ولای تو خریدیم بلا را
یک لحظه کشیدیم به آتش یمِ «لا» را

غلامرضا سازگار

امام حسین علیه‌السلام

غزل

آن‌که در خطّۀ خون، جان به ره جانان داد
لبِ لعلش به جهانِ بشریّت جان داد

احد ده‌بزرگی

یاران شهید

غزل

قد برافرازید! یک عالم شقاوت پیش روست
پرده بردارید! صد آیینه حیرت پیش روست

جعفر رسول‌زاده

یاران شهید

غزل

حاجیان را گفت: آن‌جا کعبه عریان می‌شود
در طواف کعبه آن‌جا جسمتان جان می‌شود

مرتضی امیری‌اسفندقه

خروج کاروان از مکه

قصیده‌واره

با یک تبسم به قناری‌ها زبان دادی
بالی برای پر زدن تا بی‌کران دادی

رضا ساریخانی

امام حسین علیه‌السلام

غزل

که بود این موج، این طوفان، که خواب از چشم دریا برد؟
و شب را از سراشیب سکون تا اوج فردا برد

سیدمهدی حسینی

امام حسین علیه‌السلام

غزل

ای در منای عشق خدا جان‌فدا حسین
در پیکر مبارزه خون خدا حسین

شیرینعلی گلمرادی

امام حسین علیه‌السلام

غزل

ای هزار آینه حیران تو یا ثارالله
صبح سر زد ز گریبان تو یا ثارالله

محمدجواد غفورزاده

امام حسین علیه‌السلام

قصیده‌واره

حقوق بی‌بشر

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

صفوفشان دو دسته شد، عنانشان گسسته شد
فسونشان فسانه شد، طلسمشان شکسته شد

تمام شد دوبار در زمین فساد کردنش
لَتُفسِدَنَّ مَرَّتَینِ فِی البِلاد کردنش

تو سرزمین قبله‌ای، اقامه کن نماز را
بی‌آبرو کن این جماعت قمارباز را

تمام آیه‌های سرخ فتح را مرور کن
زمین به ارث می‌رسد، نگاه در زبور کن

تو نقطۀ تلاقی چهارسوی عالمی
و جُرم تو همین‌که ایستاده‌ای و محکمی

چه نقشه‌ها برای تو کشیده‌اند گرگ‌ها
چه خواب‌ها، چه خواب‌ها که دیده‌اند گرگ‌ها

چه شاخه‌ها تبر شود، چه زیرها زبَر شود
که سازمان بی‌ملل حقوق بی‌بشر شود!

دوباره از خیانت سران خودفروخته
هزار سرو لِه شد و هزار غنچه سوخته

سکوت‌های بی‌شرف، قنوت‌های بی‌هدف
منافقان میان حقّ و باطل‌اند بی‌طرف

درنگ شو! به سوز سینه اهلُ بَیت را بخوان
شتاب کن، وَ ما رَمَیتَ إذ رَمَیت را بخوان

قیام آدمیّت و خروش دینی است این
صدای پای زئران اربعینی است این

ورای این حصارها و سیمِ خاردارها
طلوع می‌رسد، شکوفه می‌کند بهارها

به دوست خنده می‌زند، به دشمن اخم می‌کند
طبیبمان می‌آید و علاج زخم می‌کند

یگانه راز رَستن و نجات چیست عاقبت؟
به عصر کربلا قسم، مقاومت مقاومت

مهدی جهاندار

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

نغمه مستشارنظامی

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

رضا خورشیدی‌فرد

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

سیدمحمدجواد شرافت

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

جواد محمدزمانی

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

مهدی جهاندار

از رفتن دل نیست خبر اهل وفا را
آن کس که تو را دید نداند سر و پا را

حزین لاهیجی

چه جانماز پی اعتكاف بر دارد
چه ذوالفقار به عزم مصاف بر دارد

علیرضا دهقانیان

هر کسی را به سر هوایی هست
رو به سویی و دل به جایی هست

سیدمحمدعلی ریاضی‌یزدی

در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم
اصلاً به تو افتاد مسیرم که بمیرم

فاضل نظری

مانند تو غریب، زمین و زمان نداشت
انبوه دردهای تو را آسمان نداشت

عباس شاه‌زیدی

دلا بكوش كه آیینۀ خدات كنند
به خود بیایی و از دیگران جدات كنند

محمدجواد غفورزاده

هنرهیات

جامع محتوایی

جامعه ایمانی مشعر

هیات تی‌وی