احمدرضا قدیریان

احمدرضا قدیریان سال ۱۳۴۵ در شهرستان ابرکوه استان یزد به دنیا آمد. وی از دوره ابتدایی شعر می‌سرود، اما حضور جدی در این عرصه را از دورۀ دانشجویی آغاز کرد. وی دارای مدرک کارشناسی‌ارشد زبان و ادبیات فارسی است. قدیریان سمت مدیرمسئول ماهنامۀ سرو ابرکوه را عهده‌دار است و در کنار شاعری به نویسندگی و تدریس ادبیات در مدارس اشتغال دارد. «فصل اطلسی‌ها»، «سیبستان» و «شاعر درباری» از آثار او است.

احمدرضا قدیریان

شنیدم از لب باد صبا حسین حسین نوای ما، دم ما، شور ما، حسین حسین

گل کرده در ردیف غزل‌های ما حسین شوری غریب داده به این بیت‌ها حسین

رکاب آهسته آهسته ترک خورد و نگین افتاد پر از یاقوت شد عالم، سوار از روی زین افتاد

الهی اکبر از تو اصغر از تو به خون آغشتگانم یکسر از تو

با این‌که دم از خطبه و تفسیر زدم در لشکر ابن سعد شمشیر زدم

مانده پلک آسمان در گیر و دار واشدن شب بلندی می‌کند از وحشت رسوا شدن

آن روز هرچند آخرین روز جهان باشد باید شروع فصل خوب داستان باشد

عاشق آن صخره‌هایم، ماه را هم دوست دارم کفش‌هایم کو؟ که من این راه را هم دوست دارم

به رغم سیلی امواج، صخره‌وار بایست در این مقابله چون کوه استوار بایست!

راه گم کردم، چه باشد گر به‌راه آری مرا؟ رحمتی بر من کنی و در پناه آری مرا؟

به شیوه غزل، اما سپید می‌آید صدای جوشش شعری جدید می‌آید

از عمر دو روزی گذران ما را بس یک لحظۀ وصل عاشقان ما را بس

شنیدم از لب باد صبا حسین حسین
نوای ما، دم ما، شور ما، حسین حسین

گل کرده در ردیف غزل‌های ما حسین
شوری غریب داده به این بیت‌ها حسین

رکاب آهسته آهسته ترک خورد و نگین افتاد
پر از یاقوت شد عالم، سوار از روی زین افتاد

الهی اکبر از تو اصغر از تو
به خون آغشتگانم یکسر از تو

با این‌که دم از خطبه و تفسیر زدم
در لشکر ابن سعد شمشیر زدم

مانده پلک آسمان در گیر و دار واشدن
شب بلندی می‌کند از وحشت رسوا شدن

آن روز هرچند آخرین روز جهان باشد
باید شروع فصل خوب داستان باشد

عاشق آن صخره‌هایم، ماه را هم دوست دارم
کفش‌هایم کو؟ که من این راه را هم دوست دارم

به رغم سیلی امواج، صخره‌وار بایست
در این مقابله چون کوه استوار بایست!

راه گم کردم، چه باشد گر به‌راه آری مرا؟
رحمتی بر من کنی و در پناه آری مرا؟

به شیوه غزل، اما سپید می‌آید
صدای جوشش شعری جدید می‌آید

از عمر دو روزی گذران ما را بس
یک لحظۀ وصل عاشقان ما را بس