حسنا محمدزاده

حسنا محمدزاده ۱۰ مهر ۱۳۶۱ در کاشان و در خانواده‌ای فرهنگی و مذهبی متولد شد. او سرودن را به‌صورت جدّی از ۱۵ سالگی آغاز کرد و در کنار تحصیل به سرودن پرداخت. وی تحصیلات دانشگاهی خود را در رشتۀ الکترونیک به پایان رسانده است. محمدزاده برندۀ سرو زرّین جشنوارۀ شعر فجر، برگزیدۀ کتاب سال قلم زرّین و کتاب انقلاب است. همچنین او نامزد دریافت جایزۀ ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ امید از دانشگاه لندن است. از آثار او می‎‌توان به «خوشیدهای تواَمان»، «یک مشت آسمان»، «سر به مهر» و «قفس‌ تنگی» اشاره کرد.

پایگاه اشعار مناسب اجرا در هیأت

حسنا محمدزاده

حسنا محمدزاده

مصباح الهُدی

به روی چشم دنیا می‌گذارد ماه پایش را
و جاری می‌کند در عرش، پژواکِ صدایش را

امام حسین علیه‌السلام

غزل

ای حضور دل‌نشین

ای شروع بی‌شروع! ای نهایت یقین
ای صدای بی‌صدا! ای حضور دل‌نشین

شعر توحیدی

بر بال قنوت

غزل

زادگاه آفتاب

سیر من سیر الی‌الله است تا مقصد تویی
کیستم؟ دست نیازم، لطف بیش از حد تویی

علی گلی حسین‌آبادی

شب بود و بارگاه تو چون خرمنی ز نور
می‌ریخت در نگاه زمین آبشار طور

غلامرضا شکوهی

به سویت آمده‌ام جذبه‌ای نهان با من
چه کرده‌ای مگر ای شور ناگهان! با من؟

محمد مرادی

جام ِجهان نماست، در این قطعه از بهشت
آرامِ جان ماست در این قطعه از بهشت

محمدجواد غفورزاده

مانده ز فهم تو دلم بی‌نصیب
معجزۀ عشق، غرور غریب

رضا اسماعیلی

دریغ است در آرزو ماندن ما
خوشا از لب او، فراخواندن ما

میلاد عرفان‌پور

مالک رسیده است به آن خیمۀ سیاه
تنها سه چار گام...نه... این گام آخر است!

محمدمهدی سیار

آمد عروس حجلۀ خورشید در شهود
در کوچه‌ای نشست که سر منزل تو بود

غلامرضا شکوهی

مانند تو غریب، زمین و زمان نداشت
انبوه دردهای تو را آسمان نداشت

عباس شاه‌زیدی

چه جمعه‌ها که یک به یک غروب شد، نیامدی
چه بغض‌ها که در گلو رسوب شد، نیامدی

مهدی جهاندار

دل سراپردۀ محبت اوست
دیده آیینه‌دار طلعت اوست...

حافظ شیرازی

ای سرّ تو در سینۀ هر محرم راز
پیوسته درِ رحمت تو بر همه باز

ابوسعید ابوالخیر

حسنا محمدزاده

سیر من سیر الی‌الله است تا مقصد تویی کیستم؟ دست نیازم، لطف بیش از حد تویی

شب بود و بارگاه تو چون خرمنی ز نور می‌ریخت در نگاه زمین آبشار طور

به سویت آمده‌ام جذبه‌ای نهان با من چه کرده‌ای مگر ای شور ناگهان! با من؟

جام ِجهان نماست، در این قطعه از بهشت آرامِ جان ماست در این قطعه از بهشت

مانده ز فهم تو دلم بی‌نصیب معجزۀ عشق، غرور غریب

دریغ است در آرزو ماندن ما خوشا از لب او، فراخواندن ما

مالک رسیده است به آن خیمۀ سیاه تنها سه چار گام...نه... این گام آخر است!

آمد عروس حجلۀ خورشید در شهود در کوچه‌ای نشست که سر منزل تو بود

مانند تو غریب، زمین و زمان نداشت انبوه دردهای تو را آسمان نداشت

چه جمعه‌ها که یک به یک غروب شد، نیامدی چه بغض‌ها که در گلو رسوب شد، نیامدی

دل سراپردۀ محبت اوست دیده آیینه‌دار طلعت اوست...

ای سرّ تو در سینۀ هر محرم راز پیوسته درِ رحمت تو بر همه باز

سیر من سیر الی‌الله است تا مقصد تویی
کیستم؟ دست نیازم، لطف بیش از حد تویی

شب بود و بارگاه تو چون خرمنی ز نور
می‌ریخت در نگاه زمین آبشار طور

به سویت آمده‌ام جذبه‌ای نهان با من
چه کرده‌ای مگر ای شور ناگهان! با من؟

جام ِجهان نماست، در این قطعه از بهشت
آرامِ جان ماست در این قطعه از بهشت

مانده ز فهم تو دلم بی‌نصیب
معجزۀ عشق، غرور غریب

دریغ است در آرزو ماندن ما
خوشا از لب او، فراخواندن ما

مالک رسیده است به آن خیمۀ سیاه
تنها سه چار گام...نه... این گام آخر است!

آمد عروس حجلۀ خورشید در شهود
در کوچه‌ای نشست که سر منزل تو بود

مانند تو غریب، زمین و زمان نداشت
انبوه دردهای تو را آسمان نداشت

چه جمعه‌ها که یک به یک غروب شد، نیامدی
چه بغض‌ها که در گلو رسوب شد، نیامدی

دل سراپردۀ محبت اوست
دیده آیینه‌دار طلعت اوست...

ای سرّ تو در سینۀ هر محرم راز
پیوسته درِ رحمت تو بر همه باز