اشباح الرجال

اشباح الرجال

گرفتار زن و فرزند و مال‌اند
همیشه کوفیان زیرِ سؤال‌اند
بیا ای طوعه مردی کن! که امشب
تمام شهر، اشباح الرجال‌اند

پایگاه اشعار مناسب اجرا در هیأت

زهرا بشری‌موحد

مسلم بن عقیل علیه‌السلام

نهم ذی الحجه

فرشتگان تغزل

مفعول مفاعیل مفاعیلن فع (رباعی)

تسبیح کائنات

روز تشییع پیکر پاکش
همه جا غرق در تلاطم بود

سیدمهدی موسوی

تو را همراه خود آورده‌اند از شرق باران‌ها
تو را ای زادهٔ شرقی‌ترین خورشید دوران‌ها

جعفر عباسی

نشستم پیش او از خاک و از باران برایم گفت
خدا را یاد کرد، از خلقت انسان برایم گفت

عاطفه جوشقانیان

میان شعله می‌سوزد مگر باران؟ نمی‌سوزد
اگرچه «جسم» هم آتش بگیرد، «جان» نمی‌سوزد

رضا یزدانی

تو خورشیدی و بی‌شک دیدنت از دور آسان است
ولی ادارک نور آیا برای کور آسان است؟

حسین عباس‌پور

جان داد که در امان ببیند ما را
خالی کند از یزیدیان دنیا را

قاسم بای

یوسف، ای گمشده در بی‌سروسامانی‌ها!
این غزل‌خوانی‌ها، معرکه‌گردانی‌ها

مهدی جهاندار

دارد دل و دین می‌برد از شهر شمیمی
افتاده نخ چادر او دست نسیمی

سیدحمیدرضا برقعی

به جهان خرّم از آنم که جهان خرم از اوست
عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

سعدی شیرازی

چشمه چشمه تشنگی، زائران! بیاورید
نام آبِ آب را بر زبان بیاورید

قربان ولیئی

همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی

فصیح‌الزمان شیرازی

دل نیست این‌که دارم گنجینهٔ غم توست
بیگانه باد با غیر این دل که محرم توست

مرتضی امیری‌اسفندقه

اشباح الرجال

روز تشییع پیکر پاکش همه جا غرق در تلاطم بود

تو را همراه خود آورده‌اند از شرق باران‌ها تو را ای زادهٔ شرقی‌ترین خورشید دوران‌ها

نشستم پیش او از خاک و از باران برایم گفت خدا را یاد کرد، از خلقت انسان برایم گفت

میان شعله می‌سوزد مگر باران؟ نمی‌سوزد اگرچه «جسم» هم آتش بگیرد، «جان» نمی‌سوزد

تو خورشیدی و بی‌شک دیدنت از دور آسان است ولی ادارک نور آیا برای کور آسان است؟

جان داد که در امان ببیند ما را خالی کند از یزیدیان دنیا را

یوسف، ای گمشده در بی‌سروسامانی‌ها! این غزل‌خوانی‌ها، معرکه‌گردانی‌ها

دارد دل و دین می‌برد از شهر شمیمی افتاده نخ چادر او دست نسیمی

به جهان خرّم از آنم که جهان خرم از اوست عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

چشمه چشمه تشنگی، زائران! بیاورید نام آبِ آب را بر زبان بیاورید

همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی

دل نیست این‌که دارم گنجینهٔ غم توست بیگانه باد با غیر این دل که محرم توست

روز تشییع پیکر پاکش
همه جا غرق در تلاطم بود

تو را همراه خود آورده‌اند از شرق باران‌ها
تو را ای زادهٔ شرقی‌ترین خورشید دوران‌ها

نشستم پیش او از خاک و از باران برایم گفت
خدا را یاد کرد، از خلقت انسان برایم گفت

میان شعله می‌سوزد مگر باران؟ نمی‌سوزد
اگرچه «جسم» هم آتش بگیرد، «جان» نمی‌سوزد

تو خورشیدی و بی‌شک دیدنت از دور آسان است
ولی ادارک نور آیا برای کور آسان است؟

جان داد که در امان ببیند ما را
خالی کند از یزیدیان دنیا را

یوسف، ای گمشده در بی‌سروسامانی‌ها!
این غزل‌خوانی‌ها، معرکه‌گردانی‌ها

دارد دل و دین می‌برد از شهر شمیمی
افتاده نخ چادر او دست نسیمی

به جهان خرّم از آنم که جهان خرم از اوست
عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

چشمه چشمه تشنگی، زائران! بیاورید
نام آبِ آب را بر زبان بیاورید

همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی

دل نیست این‌که دارم گنجینهٔ غم توست
بیگانه باد با غیر این دل که محرم توست