لشکر داغدار

لشکر داغدار

در سوگ نشسته‌ایم با رخت امید
جاری شده در رگ رگِ ما خونِ شهید
هر داغ، برای شیعه جانی تازه‌ست
از لشکر داغدار باید ترسید

پایگاه اشعار مناسب اجرا در هیأت

محمد میرزایی‌بازرگانی

شهدای جهاد علمی

رباعی

مفعول مفاعیل مفاعیلن فع (رباعی)

شهید محسن فخری‌زاده

عید است و سعید است

ای ماه، ای چراغ فروزان راه من
ای آشنای زمزمه و اشک و آه من

محمدجواد غفورزاده

افسوس که این فرصت کوتاه گذشت
عمر آمد از آن راه و از این راه گذشت

محمدجواد غفورزاده

ماه، ماه روزه است
روز، روز ضربت است

افشین علا

چه حرف‌های زلالی که رودهای روانند
چه نورها، چه سخن‌ها که با تو در جریانند

فائزه زرافشان

تو با حقّی و حق با توست؛ حق پشت و پناه تو
بدی‎ها دور بادا از وجود خیرخواه تو

مصطفی تبریزی

به روز مرگ چو تابوت من روان باشد
گمان مبر که مرا دردِ این جهان باشد

مولوی

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
نیاز نیم‌شبی دفع صد بلا بکند

حافظ شیرازی

آن روز هرچند آخرین روز جهان باشد
باید شروع فصل خوب داستان باشد

حسن بیاتانی

عکس روی تو چو در آینۀ جام افتاد
عارف از خندۀ می در طمع خام افتاد

حافظ شیرازی

هر کسی را به سر هوایی هست
رو به سویی و دل به جایی هست

سیدمحمدعلی ریاضی‌یزدی

ای همه هستی ز تو پیدا شده
خاک ضعیف از تو توانا شده...

نظامی گنجوی

ای نام تو بهترین سرآغاز
بی‌نام تو نامه کی کنم باز؟

نظامی گنجوی

لشکر داغدار

ای ماه، ای چراغ فروزان راه من ای آشنای زمزمه و اشک و آه من

افسوس که این فرصت کوتاه گذشت عمر آمد از آن راه و از این راه گذشت

ماه، ماه روزه است روز، روز ضربت است

چه حرف‌های زلالی که رودهای روانند چه نورها، چه سخن‌ها که با تو در جریانند

تو با حقّی و حق با توست؛ حق پشت و پناه تو بدی‎ها دور بادا از وجود خیرخواه تو

به روز مرگ چو تابوت من روان باشد گمان مبر که مرا دردِ این جهان باشد

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند نیاز نیم‌شبی دفع صد بلا بکند

آن روز هرچند آخرین روز جهان باشد باید شروع فصل خوب داستان باشد

عکس روی تو چو در آینۀ جام افتاد عارف از خندۀ می در طمع خام افتاد

هر کسی را به سر هوایی هست رو به سویی و دل به جایی هست

ای همه هستی ز تو پیدا شده خاک ضعیف از تو توانا شده...

ای نام تو بهترین سرآغاز بی‌نام تو نامه کی کنم باز؟

ای ماه، ای چراغ فروزان راه من
ای آشنای زمزمه و اشک و آه من

افسوس که این فرصت کوتاه گذشت
عمر آمد از آن راه و از این راه گذشت

ماه، ماه روزه است
روز، روز ضربت است

چه حرف‌های زلالی که رودهای روانند
چه نورها، چه سخن‌ها که با تو در جریانند

تو با حقّی و حق با توست؛ حق پشت و پناه تو
بدی‎ها دور بادا از وجود خیرخواه تو

به روز مرگ چو تابوت من روان باشد
گمان مبر که مرا دردِ این جهان باشد

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
نیاز نیم‌شبی دفع صد بلا بکند

آن روز هرچند آخرین روز جهان باشد
باید شروع فصل خوب داستان باشد

عکس روی تو چو در آینۀ جام افتاد
عارف از خندۀ می در طمع خام افتاد

هر کسی را به سر هوایی هست
رو به سویی و دل به جایی هست

ای همه هستی ز تو پیدا شده
خاک ضعیف از تو توانا شده...

ای نام تو بهترین سرآغاز
بی‌نام تو نامه کی کنم باز؟