سر میگذارد آسمان بر آستانت
غرقیم در دریای لطف بیکرانت
دنیا به دور شهر تو دیوار بسته است
هر جمعه راه سمت تو انگار بسته است
از روی توست ماه اگر اینسان منوّر است
از عطر نام توست اگر گل، معطّر است
توبۀ من را شکسته اشتباه دیگری
از گناهی میروم سوی گناه دیگری
مردان غیور قصّهها برگردید
یک بار دگر به شهر ما برگردید
