تو را کشتند آنها که کلامت را نفهمیدند
خودت سیرابشان کردی مرامت را نفهمیدند
دلم کجاست تا دوباره نذر کربلا کنم
و این گلوی تشنه را شهید نیزهها کنم
دنیا به دور شهر تو دیوار بسته است
هر جمعه راه سمت تو انگار بسته است
ندیدم چون محبتهای مادر
فدای شأن بیهمتای مادر
