وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
دنیا به دور شهر تو دیوار بسته است
هر جمعه راه سمت تو انگار بسته است
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
خدایا، تمام مرا میبرند
کجا میبرندم، کجا میبرند؟
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد
