وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
کربلای عمر هرکس بیگمان خواهد رسید
روز عاشورای ما هم یک زمان خواهد رسید
از خیمه برون آمد و شد سوی سپاه
با قامت سرو و با رخی همچون ماه
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد
