الهی به مستان میخانهات
به عقلآفرینان دیوانهات
نوربخش يقين و تلقين اوست
هم جهانبان و هم جهانبين اوست
دین را حرمیست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
چشم تو خراب میشود بر سر کفر
کُند است برای حنجرت خنجر کفر
ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی
نروم جز به همان ره که توأم راهنمایی
