می‌گریم از غمی که فزون‌تر ز عالَم است
گر نعره برکشم ز گلوی فلک، کم است
درختان را دوست می‌دارم
که به احترام تو قیام کرده‌اند
به نام آن‌که مستغنی‌ست بالذّات
«بَدیعُ الاَرض» و «خلّاقُ السماوات»
آهای باد سحر! باغ سیب شعله‌ور است
برس به داد دل مادری که پشت در است
چو موج از سفر ماهتاب می‌آید
از آب و آینه و آفتاب می‌آید
بگذار و بگذر این همه گفت و شنود را
کی می‌کنیم ریشهٔ آل سعود را؟
