نمردهاند شهیدان که ماه و خورشیدند
که کشتگان وطن، زندگان جاویدند
رخصت بده از داغ شقایق بنویسم
از بغض گلوگیر دقایق بنویسم
گر به چشم دل جانا، جلوههای ما بینی
در حریم اهل دل، جلوۀ خدا بینی
سرت بر نیزه خواهد رفت در اوج پریشانی
عروجت را گواهی میدهد این سِیْر عرفانی
بخواب بر سر زانوی خستهام، سر بابا
منم همان که صدا میزدیش: دختر بابا
