پس تو هم مثل همسرت بودی؟!
دستبسته، شکسته، زندهبهگور
رخصت بده از داغ شقایق بنویسم
از بغض گلوگیر دقایق بنویسم
این سخن کم نیست دنیا صبحگاهی بیش نیست
شهر پرآشوبِ امکان، کوچهراهی بیش نیست
شعری به رسم هدیه... سلامی به رسم یاد
روز تولد تو سپردم به دست باد
