تو همچون غنچه‌های چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
ای رسول خدای را همدم!
در حریم رسالتش مَحرم
ميان غربت دستان مکه سر بر کرد
مُحمّد عربى، مکه را منوّر کرد
گرفته درد ز چشمم دوباره خواب گران را
مرور می‌کنم امشب غم تمام جهان را
ای بانویی که زنده شد عصمت به نام تو
پیک خداست حامل عرض سلام تو
