ایرانم! ای از خونِ یاران، لالهزاران!
ای لالهزارِ بی خزان از خونِ یاران!
آیا چه دیدی آن شب، در قتلگاه یاران؟
چشم درشت خونین، ای ماه سوگواران!...
قرآن که کلام وحده الا هوست
آرامش جان، شفای دلها، در اوست
بیتاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی