آنجا كه حرف توست دگر حرف من كجاست؟
در وصل جای صحبت از خویشتن كجاست؟
تو قلّهنشین بام خوبیهایی
تنها نه نشان که نام خوبیهایی
برگرد ای توسل شبزندهدارها
پایان بده به گریۀ چشمانتظارها
عالمى سوخته از آتش آهِ من و توست
این در سوخته تا حشر گواهِ من و توست
فریاد اگرچه در تو پنهان بودهست
خورشید تکلّمت فروزان بودهست
