میرود بر لبۀ تیغ قدم بردارد
درد را یکتنه از دوش حرم بردارد
«بشنو از نی چون حکایت میکند»
شیعه را در خون روایت میکند
چه سفرهای، چه كرمخانهای، چه مهمانی
چه میزبانی و چه روزیِ فراوانی
رُخش چه صبح ملیحی، لبش چه آب حیاتی
علی اکبر لیلاست بَه چه شاخه نباتی
