مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریبوار بمیرم، اگر چنین باشم
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است
صدای کیست چنین دلپذیر میآید؟
کدام چشمه به این گرمسیر میآید؟
از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم
