غریبِ در وطن، می‌سوخت آن شب
درون خویشتن، می‌سوخت آن شب
برخاستم از خواب اما باورم نیست
هم‌سنگرم! هم‌سنگرم! هم‌سنگرم! نیست
این آفتاب مشرقی بی‌کسوف را
ای ماه! سجده آر و بسوزان خسوف را
خبر این بود که یک سرو رشید آوردند
استخوان‌های تو را در شب عید آوردند
ای آن‌که غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
