ای به چشمت آسمان مهر، تا جان داشتی
ابرهای رحمتت را نذر جانان داشتی
یاد تو گرفته قلبها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر
باز در پردۀ عشاق صلایی دیگر
میرسد از طرف کربوبلایی دیگر
زندگی جاریست
در سرود رودها شوق طلب زندهست
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است