غریبِ در وطن، میسوخت آن شب
درون خویشتن، میسوخت آن شب
آمادهاند، گوش به فرمان، یکی یکی
تا جان نهند بر سر پیمان یکی یکی
خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
ای آنکه غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است