بر نبض این گهواره نظم کهکشان بسته‌ست
امید، بر شش ماه عمر او زمان بسته‌ست
صحبت از دستی که رزق خلق را می‌داد شد
هر کجا شد حرف از آن بانو به نیکی یاد شد
ما شیعۀ توایم دل شادمان بده
ویران شدیم، خانۀ آبادمان بده
میان هلهله سینه مجال آه نداشت
برای گریه شریکی نبود و چاه نداشت
دل، این دلِ تنگ، زیر این چرخ کبود
یک عمر دهان جز به شکایت نگشود
مرا به ابر، به باران، به آفتاب ببخش
مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش
باز باران است، باران حسین‌بن‌علی
عاشقان، جان شما، جان حسین‌بن‌علی
