سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
رخصت بده از داغ شقایق بنویسم
از بغض گلوگیر دقایق بنویسم
موسایی و صد جلوه به هر طور کنی
هر جا گذری، حکایت از نور کنی
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
احساس از هفت آسمان می‌بارد، احساس
بوی گل سرخ است يا بوی گل ياس؟
از جوار عرش سرزد آفتاب دیگری
وا شد از ابوا به روی خلق، باب دیگری...
