همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله
وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار
می‌رسم خسته می‌رسم غمگین
گرد غربت نشسته بر دوشم
منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
خانه‌های آن کسانی می‌خورد در، بیشتر
که به سائل می‌دهند از هرچه بهتر بیشتر
