سجاد! ای به گوشِ ملائک، دعای تو
شب، خوشهچینِ خلوت تو با خدای تو
رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
ای پر سرود با همۀ بیصداییات
با من سخن بگو به زبان خداییات
مشتاق و دلسپرده و ناآرام
زین کرد سوی حادثه مَرکب را
ای ریخته نسیم تو گلهای یاد را
سرمست کرده نفحهٔ یاد تو باد را
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری