گداى خونۀ آقا موسى‌بن‌جعفرم
دردم دوا می‌شه، تا كه اسمش رو مى‌برم
روضۀ خونگی، برکت خانوادمه
بیرق روضه‌مون، چادرسیاهِ مادرم
اى خاطرات شیرینِ زندگیم
مشکل‌گشای اجدادم از قدیم
بابُ الحوائجِ اِلی الله، ای کریم
یاد اشک روی گونه‌های مادر
توى مشكلاتم مى‌خونم با باور
«نَحنُ فِی اَمانِ موسى‌بن‌جعفر»
«نَحنُ فِی اَمانِ موسى‌بن‌جعفر»
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تو ابر رحمتى، تو آسمون قلب من
خورشید عزتى، هم ظاهراً هم باطناً
تو سر پناهمى، بهشت عالم حرمت
نور ولايتى، نور دل ابالحسن
اى خادم درگاه تو جبرئیل
آب سقاخونه‌ت آب سلسبیل
به ضریح نگاه تو بستم دخیل
آبرو به من می‌دی تو روز محشر
اى دعاى خیر تو پناه نوكر
«نَحنُ فِی اَمانِ موسى‌بن‌جعفر»
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
كبوتر دلم، پر زده سمت كاظمین
ره‌توشۀ منه، اشكاى جارى از دو عین
سلام اولم، اَلسلامُ عَلَى الرّضا
سلام آخرم، اَلسلامُ عَلَى الحُسین
«حَلیف السَّجدَةِ الطّویلة» اى غریب
ذكر حسین حسین رو لب اَمَّن یُجیب
زخم تنت روضه‌خونِ شیب‌الخضیب
بهشت منه روضۀ شاه بى‌سر
اعتقاد من بوده و هست تا آخر
«نَحنُ فِی اَمانِ اولاد حیدر»
