چه در هیبت، چه در غیرت، چه در عشق، اولین هستی
که بر انگشتر فضل و شرف همچون نگین هستی
هر زمانی که شهیدی به وطن میآید
گل پرپر شده در خاطر من میآید
بیا به خانه که امّید با تو برگردد
هزار مرتبه خورشید با تو برگردد
با اشک تو رودها درآمیختهاند
از شور تو محشری بر انگیختهاند
به دست غیر مبادا امیدواری ما
نیامدهست به جز ما کسی به یاری ما
من و این داغ در تکرار مانده
من و این آتش بیدار مانده
