چه در هیبت، چه در غیرت، چه در عشق، اولین هستی
که بر انگشتر فضل و شرف همچون نگین هستی
پیشانی‌ات
از میان دیوار می‌درخشد
به گونۀ ماه
نامت زبانزد آسمان‌ها بود
لطفی که کرده است خجل بارها مرا
برده‌ست تا دیار گرفتارها مرا
قرآن که کلام وحده الا هوست
آرامش جان، شفای دل‌ها، در اوست
