بر نیزۀ شقاوت این فتنه‌زادها
گیسوی توست، سلسله‌جنبان بادها...
بر نیزه می‌برند سرت را كه بعد از این
سرسبز و سربلند بماند به‌یادها
خورشید، با تلاوت لب‌های تشنه‌ات
خوانده‌ست بر طلوع سرت، «اِن یكاد»ها
هر روز، دشمنان تو، بی‌آبروترند
تا زنده‌اند زینب و زین‌العبادها...
تا هست بی‌وفایی و تا هست نقض عهد
هر كوفه لعنتی‌ست به ابن زیادها!...