علی‌اکبر لطیفیان

علی‌اکبر لطیفیان در سال ۱۳۵۳ در تهران متولد شد. وی پس از گذراندن تحصیلات حوزوی از جوانی با شرکت در جلسات اهل بیت (علیهم‌السلام) به سرودن شعر علاقه‌مند شد. سیدرضا جعفری و جواد حیدری در عرصۀ شعر آیینی با او همکاری و دوستی داشته و دارند. لطیفیان در حال حاضر، در قم سکونت دارد. از آثار او می‌توان به «سه نقطه»، «تولیت آدم»، «داریم با حسین حسین پیر می‌شویم» اشاره کرد.

علی‌اکبر لطیفیان

شبیه ذره از خورشید می‌گیرم صفاتم را و قطره‌قطره از حوض حرم آب حیاتم را

نگاهم مملو از آیینه شد، لبریز باور شد دو چشم محو در آیینه‌هایت، ناگهان تر شد

ای حریمت رشک جنّات النّعیم خطّ تو خطّ صراط‌المستقیم

ماه فرو ماند از جمال محمد سرو نباشد به اعتدال محمد

صد سوره در آیینۀ نامت پیداست تصویر کلیم در کلامت پیداست

آن شب زمین شکست و سراسر نیاز شد در زیر پای مرد خدا جانماز شد

از عمر دو روزی گذران ما را بس یک لحظۀ وصل عاشقان ما را بس

عارفانى که از این رشته، سَرى یافته‌‏اند بى‏‌خبر گشته ز خود تا خبرى یافته‌‏اند

ما سینه زدیم بی‌صدا باریدند از هرچه که دم زدیم، آن‌ها دیدند

مرا بنویس باران، تا ببارم یکی از داغداران... تا ببارم

تا نیست نگردی، رهِ هستت ندهند این مرتبه با همتِ پستت ندهند

تشنه‌ام این رمضان تشنه‌تر از هر رمضانی شب قدر آمده تا قدر دل خویش بدانی

شبیه ذره از خورشید می‌گیرم صفاتم را
و قطره‌قطره از حوض حرم آب حیاتم را

نگاهم مملو از آیینه شد، لبریز باور شد
دو چشم محو در آیینه‌هایت، ناگهان تر شد

ای حریمت رشک جنّات النّعیم
خطّ تو خطّ صراط‌المستقیم

ماه فرو ماند از جمال محمد
سرو نباشد به اعتدال محمد

صد سوره در آیینۀ نامت پیداست
تصویر کلیم در کلامت پیداست

آن شب زمین شکست و سراسر نیاز شد
در زیر پای مرد خدا جانماز شد

از عمر دو روزی گذران ما را بس
یک لحظۀ وصل عاشقان ما را بس

عارفانى که از این رشته، سَرى یافته‌‏اند
بى‏‌خبر گشته ز خود تا خبرى یافته‌‏اند

ما سینه زدیم بی‌صدا باریدند
از هرچه که دم زدیم، آن‌ها دیدند

مرا بنویس باران، تا ببارم
یکی از داغداران... تا ببارم

تا نیست نگردی، رهِ هستت ندهند
این مرتبه با همتِ پستت ندهند

تشنه‌ام این رمضان تشنه‌تر از هر رمضانی
شب قدر آمده تا قدر دل خویش بدانی