شعر هیأت شعر عاشورایی نثر ادبی اشعار مذهبی

سوره اَعلی

رو به زیبایی او چشم تماشاست بلند
سمت بخشندگی‌اش دست تمناست بلند

قطره در قطره -که تا ساحل لطفش برسد-
موج دستی‌ست که از شانۀ دریاست بلند

شعر وقتی که به معراج نگاهش دل بست
بیت بیتش همه در عالم بالاست بلند

واژه در واژۀ آن هیچ کم از قرآن نیست
خطبه‌هایی که در اندیشه و معناست بلند

و در آیینۀ هر آیه خداوند نوشت:
شأن آن نام که در سورۀ اعلاست بلند...

ذوالفقار است به رقص آمده در معرکه یا،
گردبادی‌ست که از دامن صحراست بلند؟

مگذارید که این قصه به پایان برسد
ماجرایی‌ست که همچون شب یلداست بلند

چند قرنی‌ست که تاریخ سؤالش این است:
نالۀ کیست که در نیمۀ شب‌هاست بلند؟...