شعر هیأت شعر عاشورایی نثر ادبی اشعار مذهبی

شکوه خلیل

ما خوانده‌ایم قصۀ مردان ایل را
نام‌آورانِ شیردلِ بی‌بدیل را

از این میان یکی شده موسای قوم ما
با رد پای معجزه طی کرد نیل را

عبدالمطلبی که توکل‌مداری‌اش
درهم شکست هیبت اصحاب فیل را..

بت‌ها چقدر دربدرند از حضور او
دیدیم در شکوه نگاهش خلیل را

پیغمبرانه دل‌نگران بهشت خلق
می‌خواست بر زمین بکشد سلسبیل را

از نسل «هَل أتیٰ»ست که دست سخاوتش
دلگرم کرده، این‌همه ابن‌السبیل را

ققنوس‌وار سوخت، ولی جان تازه یافت
پرورد تا شبیه خودش مرد ایل را