باغ سپیدپوش که بسیاری و کمی
بر برگ‌برگ خاطر من لطف شبنمی

با هر نفس، بهار مرا تازه می‌کنی
تقویم سبزِ خاطره در شادی و غمی

سال جدید را به تو تحویل می‌دهیم
ای یارِ مهربان که بهارِ مُجَسّمی

تا در بهشت خانۀ خود زندگی کنم
خاموش و بردبار، میان جهنّمی

دادی به جان میهن من خون تازه‌ای
سبز سپیدپوشی و همرنگ پرچمی

از پا نمی‌نشینی و قد خَم نمی‌کنی
چون سرو، استواری و چون کوه، محکمی

ما خانه مانده‌ایم و تو شمشیر می‌زنی
یعنی شهید زندۀ خطّ مقدّمی

بعد از خدا، سلامت ایران به دست توست
آه ای دمی که همدم عیسی بن مریمی...