شعر هیأت شعر عاشورایی نثر ادبی اشعار مذهبی

هفتاد و دو داغ

هر چند قدش خمیده، امّا برپاست
چندی‌ست نیارمیده، امّا برپاست
این سرو که در میان خون می‌بینید
هفتاد و دو داغ، دیده امّا برپاست