ما از غم دشوار تو آسان نگذشتیم
ماندیم بر این عهد و ز پیمان نگذشتیم
دوباره سرخه تموم دفترم
داره خون از چشای قلم میاد
شکوه تاج ایمان بر سر ماست
شجاعت قطرهای از باور ماست
آن روز با لبخند تا خورشید رفتی
امروز با لبخند برگشتی برادر
آن روز، گدازۀ دلم را دیدم
خاکستر تازۀ دلم را دیدم
خم شدم زیرِخط عشق سرم را بوسید
دمِ پرواز پدر بال و پرم را بوسید
گفتم سر آن شانه گذارم سر خود را
پنهان کنم از چشم تو چشم تر خود را
پرنده کوچ نکردهست زیر باران است
اگرچه سنگ ببارد وگرچه طوفان است
از زخم شناسنامه دارند هنوز
در مسجد خون اقامه دارند هنوز
«معاشران گره از زلف یار وا نکنید»
حریم وحدت دل را ز هم جدا نکنید