به قرآنی که داری در میان سینهات سوگند
که هرگز از تو و از خاندانت دل نخواهم کند
دلی كه خانۀ مولا شود حرم گردد
كز احترام علی كعبه محترم گردد
ما عشق تو را به سینه اندوختهایم
در آتش عشق، بال و پر سوختهایم
مانند تو غریب، زمین و زمان نداشت
انبوه دردهای تو را آسمان نداشت
مَردمِ كوچههای خوابآلود، چشم بیدار را نفهمیدند
مرد شبگریههای نخلستان، مرد پیكار را نفهمیدند