شدهست خیره به جاده دو چشم تار مدینه
به پیشوازی تنهاترین سوار مدینه
این اشکهای داغ را ساده نبینید
بَر دادن این باغ را ساده نبینید
بشکستهدلی، شکسته میخواند نماز
در سلسله، دستبسته میخواند نماز
حق میشود انکار و من انگار نه انگار
منصور سرِ دار و من انگار نه انگار